لغت نامه دهخدا دانه گرفتن. [ ن َ / ن ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) دانه بستن. پدید آمدن حبه در سنبله و از حالت شیری و میعان بسختی گراییدن آن : اقماح ؛ دانه گرفتن خوشه. اقمح السنبل ؛ دانه گرفت خوشه. ( منتهی الارب ). و نیز رجوع به دانه بستن شود.
