دانشنامه اسلامی
انسان وقتی با حقایق خارجی رو به رو می شود، تصویری از آن ها در ذهنش ایجاد می شود، به دلیل زندگی اجتماعی و رفع نیازهای خویش بر هر یک نامی می نهد و برای انتقال آن به دیگران از صوت و نشانه بهره می گیرد. از این روندی که طی می شود وجودهای خارجی، ذهنی، لفظی و کتبی پدید می آید. از باب نمونه از دیدن میوه ای به نام انار، وجودات زیر از همدیگر قابل تفکیک است:
وجود خارجی
انار از آن جهت که میوه ای است خوش طعم، دارای دانه های ریز و درشت و رنگ چشم نواز، وجود خارجی دارد. بر ذایقه انسان اثر می گذارد، آب آن لباسش را رنگ آلود می کند و بوی آن مشامش را می نوازد و...
وجود ذهنی
همین انار وقتی در فصلی که فصل برداشت آن نیست، یا در فصل آن انسان با کیسه تهی، از خریدش ناتوان است، صرفا آن را در ذهن خود تصور می کند، از این تصور وجود ذهنی پیدا می شود. این وجود ذهنی اثری ندارد، نه کام انسان را شیرین می کند و نه لباسش را رنگین.
وجود لفظی
...
