احمد بن عبدالرحیم عراقی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِعِراقی ، ابوزرعه ولی الدین احمد بن عبدالرحیم (۳ ذیحجه ۷۶۲-۲۷ شعبان ۸۲۶ق /۴ اکتبر ۱۳۶۱-۶ اوت ۱۴۲۳م )، فقیه و قاضی شافعی مصری بود.
پدرش عالم مشهور حدیث ، حافظ زین الدین عراقی است .ابن عراقی در قاهره متولد شد و در ۳ سالگی همراه پدر به دمشق رفت .
اساتید وی
پدر از کودکی مشوق او در تحصیل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدین ابن بخاری و فخرالدین ابن عساکر و دیگر محدثان شرکت داد و پس از چندی به قاهره بازگرداند. آنگاه ابن عراقی به حفظ قرآن پرداخت . در ۷۸۰ق بار دیگر به دمشق رفت و نزد طبقه جدیدی از محدثان حدیث شنید.در عین حال از فراگیری سایر علوم نیز غافل نبود.ابن عراقی در زادگاهش قاهره و نیز در دمشق ، بیت المقدس ، مکه و مدینه نزد بزرگان زمان چون سراج الدین بلقینی ، جمال الدین اسنوی، برهان الدین ابن جماعه ، ابن ملقن ، جمال الدین ابن نباته و ابوالبقاء سبکی ، فقه ، حدیث و دیگر دانش ها را فراگرفت .
منصب ابن عراقی
پس از درگذشت پدر مشاغل او را عهده دار شد و در جامع طولونی و مدارس دیگر تدریس فقه و حدیث را آغاز کرد و بعد از درگذشت همام الدین ، شیخ مدرسه جمالیه ، به جانشینی او برگزیده شد.در دهه ۹۰ به نیابت قاضی عمادالدین کرکی منصوب گردید و مدت ۲۰ سال در این مقام باقی ماند.در ۸۲۳ق برای به جای آوردن مناسبک حج به مکه رفت و در حرمین به تدریس پرداخت .پس از وفات قاضی جلال الدین بلقینی (۸۲۴ق ) از سوی ملک ظاهر به قاضی القضاتی برگزیده شد.
وفات
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم