معنی رهل | لغت یاب

رهل

لغت نامه دهخدا

رهل. [ رَ هََ ] ( ع مص ) سست و جنبان شدن گوشت یکی و آماسیدن آن بی علت بیماری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). سست شدن گوشت. ( از تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ).
رهل. [ رَ هََ ] ( ع اِ ) زردابی که با بچه از زهدان برآید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
رهل. [ رَ هَِ ] ( ع ص ) سست و جنبان گوشت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
رهل. [ رِ ] ( ع اِ ) ابر تنک که به شبنم ماند. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).