متفقه

لغت نامه دهخدا

( متفقة ) متفقة. [ م ُت ْ ت َ ف ِق َ ] ( ع ص ) متفقه. مؤنث متفق. رجوع به متفق شود.
- دایره متفقه ؛( در اصطلاح عروض ) دایره ای عروضی که دو بحر متقارب و متدارک از آن استخراج میشود. و رجوع به بدیع جلال همائی دوره دوم ص 143 و دایره متقارب ، در المعجم چ مدرس رضوی چ 1 ص 55 شود.
متفقه. [ م ُ ت َ ف َق ْ ق ِه ْ ] ( ع ص ) فقیه.( از آنندراج ) ( از منتهی الارب ). عالم به علم فقه. فقیه و دانای شرع الهی. ( ناظم الاطباء ). دانشمند در مسائل شرعی. ج ، مُتَفَقِّهَة و مُتَفَقِّهین :
از بی ادبی باشد و از پست مقامی
سجع متنبی گفتن پیش متفقه.منوچهری ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 90 ).

فرهنگ معین

(مُ تَ فَ قِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - آن که خود را فقیه معرفی کند. ۲ - فقیه ، دانشمند، ج . متفقهین .

فرهنگ عمید

عالِم به علم فقه، فقیه، دانشمند.

فرهنگ فارسی

(اسم ) ۱ - آنکه خود را فقیه معرفی کند. ۲ - فقیه دانشمند جمع : متفقهین .
فقیه

ویکی واژه

آن که خود را فقیه معرفی کند.
فقیه، دانشمند؛
متفقهین.