لدود. [ ل َ ] ( ع اِ ) دارو که در یکی از دو کرانه دهان ریزند به دارودان. ج ، اَلِدّة. و فی المثل : جری منه مجری اللدود. لدید. ( منتهی الارب ). دارو که به یک سوی دهان فروکنند. ( مهذب الاسماء ). || دردی است که در دهان و گلو حادث شود. || ( ص ) خصومت کننده. ( منتهی الارب ). جدل کننده : خصم لدود؛ دشمن عنود. لدود. [ ل ُ ] ( ع مص ) دارو در کرانه دهان کسی ریختن. ( منتهی الارب ). لدّ. رجوع به لدّ شود.