عصازنان

لغت نامه دهخدا

عصازنان. [ ع َ زَ ] ( ق مرکب ) در حال عصا زدن. رفتن با تکیه دادن سر عصا بر زمین استعانت را. رجوع به عصا زدن شود.

فرهنگ عمید

در حال رفتن و عصا بر زمین زدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم