شوفاژ

لغت نامه دهخدا

شوفاژ. [ ش ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) ایجاد حرارت. || طرز گرم کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). || در تداول فارسی بمعنی دستگاه ایجاد حرارت با بخار آب به کار رود.
- شوفاژ سانترال ؛ دستگاه حرارت مرکزی.

فرهنگ معین

[ فر. ] (اِ. ) ۱ - گرمایش . ۲ - هر یک از رادیاتورهای سیستم حرارت مرکزی .

فرهنگ عمید

سیستم گرمایشی متشکل از موتورخانه و رادیاتورها.

فرهنگ فارسی

۱ - ایجاد حرارت . ۲ - طرز گرم کردن .

دانشنامه عمومی

شوفاژ ( به فرانسوی: Chauffage ) به معنای گرمایش است و معمولا در زبان فارسی به سامانه گرمایش مرکزی اشاره دارد.
شیر اطمینان پکیج  : یکی از قطعات حساس و اصلی در تمامی پکیجهای دیواری و زمینی می باشد که به دلیل حساسیتی که نسبت به تغییرات فشار و دما از خود نشان می دهد، موجب تنظیم فشار در مدار اولیه پکیج ( مدار گرمایش ) و حفظ و کنترل آن در کمتر از 3 بار می شود. به همین علت نام دیگر شیر اطمینان پکیج، شیر 3 بار می باشد
• مقاله های دارای واژگان به زبان فرانسوی

ویکی واژه

termosifone
riscaldamento
گرمایش.
هر یک از رادیاتورهای سیستم حرارت مرکزی.