شمره. [ ش ُ م َ رَ ] ( اِ )مأخوذ از شمار. شماره : و کسری انوشروان بفرمود تا به سه دفعه بستانند [ خراج را ] و در سرایی که آن را سرای سمره گفتندی جمع کنند و مراد به سمره ، سه نجم و دفعات است و بعضی دیگر گویندکه آن سرای را شمره می گفتند مأخوذ از شمار از سخن اهل عجم که آن حساب و شمار است. ( ترجمه تاریخ قم ص 180 ). رجوع به شمرج شود.
