دین گستر

لغت نامه دهخدا

دین گستر. [ گ ُ ت َ ] ( نف مرکب ) مروج دین. مبلغ دین. دین پرور :
ببرهان صورت چرا بگروی
همی پند دین گستران نشنوی.فردوسی.بطریق دید رویش گفتش که در همه روم
از جمع قیصران چو تو دین گستری ندارم.خاقانی.