دوب

لغت نامه دهخدا

دؤب. [ دُءْ ] ( ع مص ) رنج دیدن در کار. ( منتهی الارب ). دأب. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دأب شود. || نیک رفتن. || مانده شدن دابه. ( منتهی الارب ).
دوب. [ دَ ] ( ع مص ) کوشش نمودن و رنج دیدن در کار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). پیوسته کاری کردن به جد و رنجیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). داب. ( ناظم الاطباء ). رجوع به داب شود.

فرهنگ فارسی

کوشش نمودن و رنج دیدن در کار .

دانشنامه عمومی

دوب ( به لاتین: Dub ) یک منطقهٔ مسکونی در مونته نگرو است که در کوتور واقع شده است. دوب ۳۰۲ نفر جمعیت دارد.
دوب (بایینا باشتا). دوب ( به صربی: Dub ) یک منطقهٔ مسکونی در صربستان است که در بایینا باشتا واقع شده است. دوب ۴۱۹ نفر جمعیت دارد.
دوب (ناحیه پراخاتیتسه). دوب ( به چکی: Dub ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری چک است که در ناحیه پراخاتیتسه واقع شده است. دوب ۱۴٫۵۱ کیلومتر مربع مساحت و ۴۲۵ نفر جمعیت دارد و ۴۷۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.