خدا دان

لغت نامه دهخدا

خدادان. [ خ ُ ] ( نف مرکب ) خداشناس. کنایه از باایمان و درستکار.

فرهنگ فارسی

خداشناس کنایه از با ایمان و درستکار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم