خارش گاه

لغت نامه دهخدا

خارش گاه. [ رِ ] ( اِ مرکب ) اِست. دُبُر :
بزیر بار هجو من خرک ژاژی همی خاید
به تیز آورده ام خر را و خارشگاه می خارم .سوزنی.

فرهنگ فارسی

دبر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم