تکور

لغت نامه دهخدا

تکور. [ ت َ ک َوْ وُ ] ( ع مص ) بر پهلو افتادن. ( تاج المصادر بیهقی ).بر زمین درافتادن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || چکیدن ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || دامن برچیدن. ( آنندراج ). دامن برچیدن مرد. ( از اقرب الموارد ). درچیده شدن «؟». ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

بر پهلو افتادن

دانشنامه عمومی

تکور (هیرمند). تکور یک روستا در ایران است که در استان سیستان و بلوچستان واقع شده است. تکور ۹۷ نفر جمعیت دارد.