لغت نامه دهخدا
چرا زیرکانند بس تنگ روزی
چرا ابلهان راست بس بی نیازی ؟
ابوالطیب مصعبی ( از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 384 ).
وآن تنگ دهان تنگ روزی
چون عود و شکر به عطرسوزی.نظامی.آفتاب ار بگردد از سر سوز
تنگ روزی شود زتنگی روز.نظامی.نه روزی به سرپنجگی می خورند
که سرپنجگان تنگ روزی شوند.سعدی ( بوستان ).نه آن تنگ روزیست بازارگان
که بردی سر از کبر بر آسمان.سعدی ( بوستان ).اگر روزی به دانش برفزودی
ز نادان تنگ روزی تر نبودی.سعدی ( گلستان ).بر آن تنگ روزی بباید گریست
که از بیم تنگی بود تنگ زیست.امیرخسرو دهلوی.رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.
