بیرون فرستادن

لغت نامه دهخدا

بیرون فرستادن. [ ف ِرِ دَ ] ( مص مرکب ) از جایی به خارج گسیل کردن. از خانه و شهر بدر کردن. در معرض قرار دادن :
چو آدم را فرستادیم بیرون
جمال خویش بر صحرا نهادیم.؟ ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بخارج فرستادن از خانه و شهر بدر کردن .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انبیا فال انبیا فال تاروت فال تاروت فال زندگی فال زندگی فال نخود فال نخود