گهر فشاندن

لغت نامه دهخدا

گهر فشاندن. [ گ ُ هََ ف ِ دَ ] ( مص مرکب ) مخفف گوهر فشاندن. رجوع به همین کلمه شود.

( مصدر ) فرو ریختن گوهر نثار کردن جواهر : جهان آفرین را همی خواندند بران موبدان گوهر افشاندند .