گل هنگامه

لغت نامه دهخدا

گل هنگامه. [ گ ُ ل ِ هََ / هَِ م َ / م ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) همان گل جنگ است. ( آنندراج ) :
صد مرغ خوش آهنگ بهر گوشه کباب است
هنگام بهار از گل هنگامه مستان.ملاطغرا ( از آنندراج ).رجوع به گل جنگ و گل همچشمی شود.