لغت نامه دهخدا گران ریش. [ گ ِ ] ( ص مرکب ) بزرگ ریش : هِلَّوف ؛ ریش سطبر. بسیارموی. کلان ریش. نعثل ؛ مردی درازریش ، کان یشبه به عثمان. ( منتهی الارب ).
