چهار نعل رفتن

لغت نامه دهخدا

چهارنعل رفتن. [ چ َ / چ ِ ن َ رَ ت َ ] ( مص مرکب )به شتاب رفتن اسب. تند و تیز رفتن. به تگ خاستن. سخت دویدن. چهارگامه رفتن. رجوع به چارنعل رفتن شود.

فرهنگ فارسی

بشتاب رفتن اسب . تند و تیز رفتن بتک خاستن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم