دانشنامه اسلامی
کلمه" صواع" به ضمه صاد- به معنای سقایه و ظرف آبخوری است، بعضی هم گفته اند: صواع همان صاع است، که به معنای پیمانه ایست که با آن اجناس را کیل می کردند، و صواع پادشاه مصر در آن روز ظرفی بوده که هم در آن آب می خوردند، و هم به آن اجناس را پیمانه می کردند، و بهمین جهت است که در قرآن کریم یک جا از آن تعبیر" به سقایت" می کند، و در جای دیگر بنام" صواع" می خواند، و این کلمه از کلماتی است که هم معامله مذکر با آن می کنند و هم مؤنث، و لذا یک جا ضمیر مذکر به آن برگردانیده و فرموده: " و لمن جاء به"، و در جای دیگر ضمیر مؤنث برگردانیده و فرموده: " ثم استخرجها".
← ارزش پیمانه
۱. ↑ ترجمه المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۱، ص:۳۰۵
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پیمانه پادشاه مصر (قرآن)».
...
