نرم زبان

لغت نامه دهخدا

نرم زبان. [ ن َ زَ ] ( ص مرکب ) نرم گوی. آدمی آهسته گوی و ملایم. ( آنندراج ). که زبانی خوش و ملایم دارد. که به ملایمت و ملاطفت با دیگران گفتگو کند.

فرهنگ فارسی

نرم گوی آدمی آهسته گوی و ملایم .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم