دانشنامه اسلامی
مصلحت غریب، مصلحتی است که شرع و ادله شرعی درباره آن ساکت است؛ یعنی نه شاهدی برای نمونه آن در شرع وجود دارد و نه این که در شرع نصی آن را نقض می کند؛ به بیان دیگر، مصلحتی است که با روح شرع و قانون سازگاری ندارد و نمی توان نظیری برای آن در شرع مقدس جستوجو نمود؛ از این رو گفته شده این نوع مصلحت اگر بخواهد منشا حکمی باشد تشریع، لازم می آید و عمل به آن باطل است.
