دانشنامه اسلامی
در عرف شافعی موارد زیر را برای لوث بیان می دارند:۱- قرینه ای بر صدق ادعای مدعی وجود داشته باشد. ۲- ظن بر صدق ادعای مدعی وجود داشته باشد. ۳- جسد مقتول یا بعضی از اندام او (مثل سر او) در یک محله ای یافت شود، یا قرینه ای کوچک یافت شود که بین مقتول و اهالی آن محله یا آن قریه دشمنی دینی یا غیر آن وجود داشته است. ۴- هنگامی که مقتول در یک ازدحامی (مثل اجتماع سر چاه برای آوردن آب یا اجتماع نزد کعبه ) کشته شود؛ زیرا در این صورت، ظن غالب وجود دارد که اجتماع کنندگان موجب مرگش شده اند. در اینجا کشف عداوت و دشمنی بین اجتماع کنندگان و مقتول شرط نیست؛ اما احاطه و محاصره ی مقتول، توسط اجتماع کنندگان شرط است. ۵- جنگ بین دو گروه که گروه اول علیه دیگری دست به سلاح ببرد. در این صورت، برای گروه اول حق استناد به لوث باقی است.۶- شهادت یک نفر مرد عادل ، شهادت زنان ، اظهارات فاسقین، کفار و کودکان که قطعا لوث است.
