( لامیةالعرب ) لامیةالعرب. [ می ی َ تُل ْ ع َ رَ ] ( اِخ ) بعضی این نام رابه قصیده کعب بن زُهیر داده اند که آغازش این است : بانت سعاد فقلبی الیوم متبول و برخی به قصیده شنفری بن الاوس بن الحجربن الهنوبن الازدبن الغوث ، شاعر عرب که مبدو است به این بیت : اقیموا بنی امی صدور مطیکم فانی الی قوم سواکم لامیل.
فرهنگ فارسی
قصیده ایست معروف بزبان عربی به روی لام که برخی آنرا از کعب بن زهیر و برخی دیگر از شنفری دانسته اند . بعضی این نام بقصیده کعب بن زهیر داده اند