لغت نامه دهخدا قصب قصب. [ ق َ ص َ ق َ ص َ ] ( ع اِ صوت ) کلمه ای است که بدان میش ماده را خوانند. ( منتهی الارب ). من اسماء الاصوات تدعی بها النعجة. ( اقرب الموارد ).
