عشوه خیز

لغت نامه دهخدا

عشوه خیز. [ ع ِش ْ وَ / وِ ]( نف مرکب ) عشوه خیزنده. فریب ده. پرفریب :
عیب جز این نیستمان که ما نه چو ایشان
بدکنش و عشوه خیز و زشت مقالیم.ناصرخسرو.

فرهنگ معین

( ~ . ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) فریبکار.

فرهنگ فارسی

عشوه خیزنده فریب ده

ویکی واژه

فریبکار.