معنی سجل کردن

لغت نامه دهخدا

سجل کردن. [ س ِج ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) تسجیل. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). تصدیق کردن. تأیید کردن. قبول کردن. پذیرفتن امضاء : هر چیزی که خرد و فضل وی آن را سجل کرد بهیچ گواه حاجت نیاید. ( تاریخ بیهقی ).
وگرزبان هنر می سراید این دعوی
بحکم عقل سجل میکنم که آن ِ من است.خاقانی.|| فتوا دادن. حکم کردن : آنکسان گواهی نبشتند و حاکم سجل کرد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 182 ). او را [ یزدجرد را ] بدان اصفهبد سپرد و سجلی کرد که ملک را به خویشتن پذیرفت. ( فارسنامه ابن البلخی ص 112 ). رجوع به سجل شود.