دستا کرد

لغت نامه دهخدا

دستاکرد. [ دَ ک َ ] ( اِ مرکب ) دسته اره. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دستاگرد شود.

فرهنگ فارسی

دست. اره
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال پی ام سی فال پی ام سی فال نخود فال نخود فال سنجش فال سنجش فال تک نیت فال تک نیت