لغت نامه دهخدا خدای دان. [ خ ُ ] ( نف مرکب ) خدادان. خدای شناس. عارف. پیرو احکام خدا. ( یادداشت بخط مؤلف ) : اگر خدای پرستی تو خلق را مپرست خدای دانی خلق خدای را مآزار.ناصرخسرو.
