دانشنامه اسلامی
حسین گلشنی اصفهانی متخلّص به «صافی»، از شعرای اصفهان در قرن چهاردهم هجری است. او در دوره دوّم انجمن ادبی شیدا شرکت می کرده و اشعارش در مجله «دانشکده» به طبع رسیده است. این شعر از اوست: بنگر دلا که عمر عزیزت چه سان گذشت ••••• گاهی به رنج و غصّه گهی شادمان گذشتگاهی به خاک تیره بُدی همسر و گهی ••••• جاه و مقامت از فلک و آسمان گذشت آن کن که نام نیک بماند اثر ز تو ••••• زان پیشتر که بانگ برآید فلان گذشت
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۳۰۰-۳۰۱.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۳۰۰-۳۰۱.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۰۰.
...
