لغت نامه دهخدا تنک بهره. [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ب َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) آنکه حصه و بهره وی کم باشد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
