لغت نامه دهخدا بی لطافت. [ ل َ / ل ِ ف َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + لطافت ) دور از لطافت و نرمی. که لطیف نیست. نامطبوع وزشت و درشت. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به لطافت شود.
