بوسه خوار

لغت نامه دهخدا

بوسه خوار. [ س َ / س ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) بوسه گیر. ( فرهنگ فارسی معین ) :
کند ترک می نرگس پرخمار
که از روی این گل شود بوسه خوار.ملاطغرا ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) بوسه گیر .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم