بر زبان داشتن

لغت نامه دهخدا

بر زبان داشتن. [ ب َ زَ ت َ ] ( مص مرکب ) بزبان داشتن. بزبان گرفتن کنایه از فریب دادن بحرف و صوت ملایم و سخنان نالایق گفتن کسی را. || کنایه از زبان زد کردن. || رسوا کردن. || در نفرین گرفتن. ( آنندراج ) :
دگر آزادگی با کائناتم سرگران دارد
جنونم از شکایت عالمی را بر زبان دارد.زکی همدانی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بزبان داشتن بزبان گرفتن کنایه از فریب دادن بحرف و صورت میم و سخنان نایق گفتن کسی را .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ورق فال ورق فال فرشتگان فال فرشتگان فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال احساس فال احساس