لغت نامه دهخدا بام نشین. [ ن ِ ] ( نف مرکب ) که مقیم بام باشد. که بر بام منزل سازد. ملازم بام. || فرهنگ ناظم الاطباء به این کلمه معنی مخروبه وخرابه و ویران شده داده است ، اما استوار نمینماید.
