لغت نامه دهخدا باد تنگ بسته. [ دِ ت َ ب َ ت َ / ت ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از اسب باشد چنانکه امیرخسرو گفته : چو خسرو دید باد تنگ بسته صبا را گونه گونه رنگ بسته.( از انجمن آرا ).
