لغت نامه دهخدا ( آیینه دان ) آیینه دان. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) قاب آینه. آینه نیام: دل را ز سینه در نظر دلستان برآرآیینه پیش یوسف از آیینه دان برآر.صائب.
