لغت نامه دهخدا ایل و ابه. [ ل ُ اُب ْ ب َ / ب ِ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) کسان و بستگان وخویشان : فلان آمد با ایل و ابه اش ؛ با همه کسانش و بستگانش و فرزندانش و خویشانش. ( یادداشت بخط مؤلف ).
