دانشنامه اسلامی
اوصاف قرآن در نگاه معصومین (علیهم السّلام) متعدد می باشند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) می فرماید: «أنا أوّلُ وافدٍ علی العزیز الجبّار یوم القیامة و کتابُه و أهلُ بیتی». در قیامت که همه مخلوق ها به خالق باز می گردند: «أَلا إِلَی اللَّهِ تَصِیرُ الْأُمُورُ» ، اولین مهمانی که بر خدای سبحان وارد می شود، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) و قرآن کریم و اهل بیت پیامبر (علیهم السّلام) است و چون چنین کثرت نوری با وحدت حقیقی هماهنگ است، می توان از مجموع انوار سه گانه به نور واحد و مهمان یگانه یاد کرد و گفت: اولین مهمان.
برترین مخلوق خداوند
همچنین آن حضرت می فرماید: «القرآن أفضل کل شیء دون الله فمن وَقَّر القرآن فقد وَقَّرَ اللهُ و مَن لم یُوَقِّرِ القرآن فقد استخفّ بحرمة الله». قرآن کریم پس از خدای سبحان از هر چیزی برتر است. پس هر کس قرآن را بزرگ شمارد خدا را بزرگ شمرده و هر کس آن را بزرگ نشمارد، حریم خدای سبحان را سبک شمرده است.قرآن کریم مراحل مختلفی دارد: در مرحله نازله، «عربی مبین» است و در مرحله برتر، «علیّ حکیم:» «إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ وَ إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتابِ لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ»؛ قرآن را عربی گردانیدیم تا تعقل و تفکر و اندیشه کنید و به راستی که قرآن در اصل کتاب نزد ما بلند مرتبه و با حکم است. و بین این دو مرحله نیز مراتب متوسط است. قرآن ریسمان پیوسته و مستحکمی است که یک سوی آن به دست خدای سبحان و سوی دیگر آن در دست انسان هاست و تمسک و اتصال به ریسمان خدا مایه سعادت و آقایی دنیا و آخرت است.خدای سبحان به حاملان قرآن دستور بزرگداشت قرآن می دهد و ثمره آن را محبوبیت خدا و خلق ذکر می کند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) می فرماید: «یقول الله عز و جل: یا حملة القرآن تحبّبوا إلی الله تعالی بتوقیر کتابه یَزدکم حباً و یُحببکم إلی خلقه» ؛ خدا می فرماید : ای حاملان قرآن به واسطه بزرگ شمردن کتاب خدا محبوب خدا شوید تا دوستی شما را زیاد کند و شما را محبوب خلق خود نماید.شایان ذکر است که، قرآن مرتبه هایی دارد؛ چنانکه ولایت رسول گرامی و اهل بیت (علیهم السّلام) نیز دارای مراتب است. مرتبه والای قرآن و ولایت نور واحد است و از این رو در آن جا سخن از برتری دارنده و برتری داشته شده نیست. اگر کثرت مرتبه ها ملاحظه شود، مرتبه ی والای قرآن از مرتبه نازل ولایت افضل است و تفصیل آن را در نوشتار دیگر نویسنده به نام «علی بن موسی الرضا و القرآن الحکیم» می توان یافت.
کتاب نجات بخش
معاذ بن جبل می گوید: کنّا مع رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) فی سفر فقلت یا رسول الله:حدّثنا بما لنا فیه نفع. فقال: «إن أردتم عیشَ السّعداء و موتَ الشهداء و النّجاةُ یومَ الحشر و الظّلَ یومُ الحرور و الهُدی یوم الضلالة فادرسوا القرآن فإنّه کلامُ الرّحمن و حرزٌ من الشیطان و رجحانٌ فی المیزان» ؛ در سفری همراه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) بودیم. به آن حضرت عرض کردم برای ما سخن سودمندی بگویید. آن حضرت فرمودند: اگر زندگی سعادتمندانه، مرگ شهیدانه، نجات روز حشر، سایه روز سوزندگی (قیامت) و هدایت روز گمراهی می طلبید، به درس قرآن بپردازید که آن، سخن خدای رحمان و سپری در برابر شیطان و مایه سنگینی کفه عمل در میزان عدل است.
راهنمای بهشت
...
