امانت فروش

لغت نامه دهخدا

امانت فروش. [ اَ ن َ ف ُ ] ( نف مرکب ) فروشنده اجناسی که بطور امانت به وی سپرده اند. سمسار. || امروزه بکسی اطلاق شود که اثاث خانه از فرش و ظرف و مبل و جز آن رانو یا کهنه خریداری کند و در فروشگاه خود بفروشد.

فرهنگ فارسی

فروشنده اجناسی که بطور امانت بوی سپرده اند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم