لغت نامه دهخدا اغتطاط.[ اِ ت ِ ] ( ع مص ) فروخوابانیدن شتر ناقه را. || پیشی گرفتن در دویدن با کسی. || پیشی گرفتن در مسابقه دادن با کسی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ): اغتطه؛ حاضره فسبقه. ( از اقرب الموارد ).
