دانشنامه اسلامی
اما اینکه مدفون دراین بقعه چه کسی می باشد میان علماء انساب و مورخین اختلاف است و مرحوم ناصر الشریعه درکتاب خود می فرماید:"نزدیک شاه ابراهیم بمسافتی جزئی بالای آن ، بقعه ای واقع است و گنبدی متوسط از کاشی دارد که کاشی آن ریخته و همچنین کتیبه بقعه که ریخته و محو شده وظاهرا از اولاد موسی بن جعفر(علیه السلام) است و نسب او از اینقرار باشد: جعفرالدقاق ابن محمد بن احمد بن هرون بن موسی بن جعفر(علیه السلام) و بنابر احتمالی جعفر بن علی بن حمزه بن احمد بن محمد بن اسماعیل بن محمد بن عبدالله الباهر بن امام زین العابدین(علیه السلام) و احتمال می رود جعفر بن حسین بن علی بن محمد بن امام جعفر صادق(علیه السلام) باشد. بر کاشی بقعه مسطور است(تجدید عمارت این درگاه مشهد مقدس منور زبده الأعیان غازی پیر قلی نموده است سه سنه 942 هـ .ق) .
و مؤلف کتاب(انوارالمشعشعین) در کتاب خود چنین نوشته است که"احتمال می رود امامزاده ایکه در قم معروف و مشهور و مدفن او در خارج شهر قم در اراضی هندیجان(هندیان و یا مزدیجان یا مزادجان که دو مزرعه متصل بیکدیگر بوده اند) است و از شهر تا بقعه او قریب ربع فرسنگ راه می باشد و جناب امامزاده جلیل یعنی جعفر الشعرانی بن الحسین که پدر شاه زاده محمد جمال است، و بنابراین سلسله او با سه واسطه به امام جعفر الصادق(علیه السلام)منتهی و نسب شریفش به این قرار است: امامزاده جعفر الشعرانی بن الحسین بن علی بن محمد دیباج بن امام جعفرالصادق(علیه السلام) و یا اینکه محتمل است جناب امامزاده جعفر دقاق بن محمد بن احمد بن هارون بن امام موسی کاظم(علیه السلام) بوده باشد".
ولی باید تصریح نمود که بدلائلی هیچ کدام از این دو امامزاده و یا احتمالات مرحوم ناصرالشریعه که در بالا اشاره شد در این بقعه مدفون نمی باشد اگر چه در ابتداء عقیده مرحوم علامه فیض هم مدفون بودن امامزاده جعفر الشعرانی بن الحسین در این بقعه بوده که درکتاب خود چنین می نویسد:"بعقیده نگارنده مدفون در بقعه نامبرده بطور مظنون همان جعفر بن الحسین مکنی بابی عبدالله ومعروف بجعفر شعرانی است و در لوح مزار او هم امامزاده جعفر بن جعفر بن الصادق(علیه السلام) ضبط گردیده و مؤید صحت این عقیده کتیبه ایست از کاشی فیروزه رنگ که سابقا در سر درب بقعه مزبور نصب بوده است واکنون از جنبه قدمت و نفاست بموزه آستانه مقدسه قم انتقال داده شده و در آنجا موجود است چه که با خط ثلث برجسته درشت و زیبائی بر روئی آن عبارت زیر نوشته شده:
"هذا مشهد طاهر المطهر الشهید جعفر بن امام جعفر صادق بن الباقر بن امام علی زین العابدین بن امام حسین بن امام المظلوم امیرالمؤمنین سید الوصین صلوات اله علیهم اجمعین فی تاریخ محرم سبع و ستین و ستمأه 667".
وی اضافه می کند، عبارات این کتیبه قدیمی اگر چه از جنبه ادبی هم مورد ایراد و عامیانه بوده ولی از لحاظ قدمت تاریخی حائز اهمیت و تا حدی سندیت آن ثابت و کاملا مشعر بر مطلوب می باشد . ولی تنها موضوع قابل توجه در کتیبه نامبرده کلمه(الشهید) است که نمیتوان آنرا با جعفر شعرانی منطبق ساخت چنانچه با غیر او هم نمیتوان تطبیق کرد . زیرا بین امامزاادگان قم شخصی که شهید شده باشد جز محمد عزیزی معروف به(سید سربخش) نداریم . بنابراین باید گفت که نویسنده سطور را در تلفیق کلمات ، خطائی رخ داده و کلمه شهید که می بایستی جلو نام مبارک امام حسین(علیه السلام)نوشته شود اشتباها جلو اسم جعفر بن جعفر(علیه السلام) نوشته شده است انتهی".
