دانشنامه اسلامی
او نیز به مانند گروهی دیگر از سپاهیان عمر بن سعد در غارت اموال امام (علیه السّلام) و اهل بیتش نقش داشت. در منابع از او به عنوان سارق پیراهن سیدالشهداء (علیه السّلام) یاد شده است. نقل شده که اسحاق بن حویه پس از به غارت بردن پیراهن امام (علیه السّلام)، آن را پوشید پس به مرض برص مبتلا شد و موهای بدنش ریخت.
اسب تاختن بر پیکر امام
اسحاق یکی از ده سواری بود که به دستور ابن سعد داوطلبانه بر پیکر بی سر امام حسین (علیه السّلام)، اسب تاختند و استخوان های آن حضرت را درهم شکستند. روایت شده که چون مختار قیام کرد به دستور او، اسحاق بن حویه را همچون نه سوار دیگر دست و پا بستند و برآنان اسب تاختند و بدین وسیله همگی آنان را به هلاکت رساندند.
