استغفار از کفر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] استغفار از کفر (قرآن). استغفار (طلب آمرزش)، از ریشه غفران در اصل به معنای پوشیدن چیزی می آید که انسان را از آلودگی نگه دارد؛ بنابراین، استغفار، درخواست مصونیت از عذاب با گفتار و رفتار است.
در سوره مائده به کافر بودن مسیحیانی که معتقد به تثلیث شده اند اشاره شده است و در پی آن به لزوم استغفار مسیحیان از کفر و عقیده به تثلیث ، با توبه و بازگشت به سوی خدای یگانه دستور داده شده است:لقد کفر الذین قالوا ان الله ثالث ثلـثة... وان لم ینتهوا عما یقولون... • افلا یتوبون الی الله ویستغفرونه... «کسانی که (به تثلیث قائل شده و) گفتند خدا سومین (شخص از) سه (شخص یا سه اقنوم ) است قطعا کافر شده اند و حال آنکه هیچ معبودی جز خدای یکتا نیست و اگر از آنچه می گویند باز نایستند به کافران ایشان عذابی دردناک خواهد رسید؛ چرا به درگاه خدا توبه نمی کنند و از وی آمرزش نمی خواهند و خدا آمرزنده مهربان است»
← دیدگاه تفسیر المیزان
۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۶۲.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۷۴، برگرفته از مقاله « استغفار از کفر».
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم