احمد بن محمدعلی بهبهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بهبهانی، آقااحمد، عالم شیعی سده سیزدهم، و یکی از چهره های برجسته خاندان وحید بهبهانی (آل آقا) است. وی افزون بر مقام علمی و تألیفاتش، به دلیل سیر و سیاحتش در ایران، عراق و هند و بر جای نهادن خاطرات باارزشش، منزلت ویژه ای دارد.
آقااحمد، به نوشته خودش در مرآت الاحوال که شرح حال وی به قلم خود اوست، در ۱۱۹۱ در کرمانشاهان به دنیا آمد.
تحصیلات ایشان
از شش سالگی تحصیل عربی و فارسی و نیز متون فقهی را نزد پدرش آقامحمدعلی بهبهانی (متوفی ۱۲۱۶) و برادرش آقامحمد جعفر (متوفی ۱۲۵۹) آغاز کرد. در هفده سالگی مادرش را از دست داد و در بیست سالگی برای ادامه تحصیل عازم عتبات عالیات شد و در مسیر خود، با عالمان شهر کاظمین دیدار کرد و پس از سکونت در نجف و ازدواج، تحصیل خود را به سرعت ادامه داد.
آقا احمد بن محمد علی بهبهانی، مرآت الاحوال جهان نما، ج۱، ص۱۹۸ـ ۱۹۹، قم ۱۳۷۳ ش.
برخی از استادان وی عبارت بودند از: ملامحمد اسماعیل عَقْدائی یزدی (متوفی ۱۲۴۰)، آقاسید مهدی طباطبائی مشهور به بحرالعلوم (متوفی ۱۲۱۲)، و شیخ جعفر نجفی (متوفی ۱۲۲۸)، در فقه.
آقا احمد بن محمد علی بهبهانی، مرآت الاحوال جهان نما، ج۱، ص۲۰۵ـ۲۰۶، قم ۱۳۷۳ ش.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم