اتشبان

لغت نامه دهخدا

( آتشبان ) آتشبان. [ ت َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) سادن آتشکده. || شیطان و دیو. || مالک دوزخ. زبنیة ( مفرد زبانیة ).

فرهنگ معین

( آتشبان ) ( ~. ) (ص مر. ) ۱ - نگهبان آتشکده . ۲ - مالک دوزخ .

فرهنگ عمید

( آتشبان ) نگهبان آتشکده.

فرهنگ اسم ها

اسم: آتشبان (پسر) (فارسی)
معنی: محافظ آتش، نگهبان آتشکده های زردشتی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال حافظ فال حافظ فال راز فال راز فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی