دانشنامه اسلامی
شمس الدین، از پدرش و قاضی تقی الدین سلیمان و ابن عبدالدائم و عیسی مطعم و احمد بن حجار و محمد زراد و دیگران حدیث شنید. نزد قاضی شمس الدین بن مسلم و تقی الدین بن تیمیه، فقه آموخت. عربی را نزد ابوالعباس اندرشی و قرائات را نزد ابن بصیحان فراگرفت. در مدرسه صدریه و ضیائیه درس می گفت و در حدیث، فقه، تفسیر، علم رجال و لغت چیره دست بود و فتوا می داد.
وی سرانجام در سال 744ق، از دنیا رفت و در دامنه قاسیون در کنار قبر سیف الدین بن المجد به خاک سپرده شد. شمس الدین، کتاب های بسیار نوشت که اندکی از آنها برجاست که «فضائل الشام» یکی از آنهاست.
برگرفته از دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 2، ص 87 و ص 94.
