دانشنامه اسلامی
برخی استادانش عبارتند از: ابن فرضی، بیّانی، ابن مکوی، سعید بن نصر، احمد بن فتح تاجر، احمد بن قاسم تاهرتی بزاز، قاضی ابن صفار و ابن جسور که ذیل المذیل را نزد او خواند.
از جمله شاگردانش: ابن حزم اندلسی، ابوالعباس دلایی، ابومحمد بن ابی قحافه، طاهر بن مفوز، ابوبحر سفیان بن عاصی، ابوعلی غسّانی هستند.
ابن عبدالبر در آغاز ظاهری مذهب بود، سپس مالکی شد و گاه در پاره ای از مسائل به فقه شافعی می گرایید.
ابن عبدالبر در زمان حکومت امویان اندلس می زیست و برای فرار از نزاع های سیاسی و نظامی به دانیه که شهری در نزدیکی بلنسیه و تحت حکومت ابوالحسن مجاهد عامری بود رفت اما چون پسرش ابومحمد که در اشبیلیه سمت وزارت داشت مورد خشم حاکم قرار گرفت و به زندان افتاد به اشبیلیه رفت و با در خواست از حاکم او را آزاد کرد و با خود به دانیه برد. ابن عبدالبر در دانیه بیشتر آثارش را تدوین کرد و زمانی هم به بطلیوس رفت و از طرف مظفر بن افطس حاکم آنجا به قضاوت گماشته شد.
