فکسنی

لغت نامه دهخدا

فکسنی. [ ف َ ک َ س َ ] ( ص ) در تداول عوام ، بی ارج. ناچیز. ( یادداشت مؤلف ). معمولاً لوازم و اشیاء ازکارافتاده و کهنه را گویند.

فرهنگ معین

(فَ کَ سَ ) (ص . ) کهنه ، فرسوده ، درب و داغان .

فرهنگ فارسی

در تداول عام بی ارج . ناچیز

ویکی واژه

(عامیانه): کهنه، فرسوده، درب و داغان. احتمالا فک‌حسنی بوده،، لابد شخصی بنام حسن که فک درب و داغانی داشته، الگو شده است.
بامزه، به کنایه و واژگونه به معنی بیخود و مزخرف به کار برده شده‌است.